Η Αλεξάνδρεια παλιότερα ονομαζόταν Γιδάς. Ο οικισμός Γιδά αναγνωρίστηκε σε Κοινότητα Γιδά Β Δ 28–6‑1918, Φ Ε Κ Α 152/1918. Περιελάμβανε τους οικισμούς με τον αντίστοιχο πληθυσμό απογραφής 1920: Γιδά — 844, Λιανοβέριον — 373, Παλαιοχώριον — 260, Πλατύ — 61 (μόνο υπάλληλοι του Σ. Σταθμού. Ο οικισμός Πλατέος ιδρύθηκε με τους πρόσφυγες), Σιδ. Σταθμός Γιδά — 22, Σχοινά — 279. Η κοινότητα Γιδά υπήχθη στην Επαρχία Ημαθίας από την Επαρχία Θεσσαλονίκης ΝΔ 325/10–7‑1941, ΦΕΚ Α257/1941. Αναγνωρίστηκε σε Δήμο ΒΔ 9–2‑1948, ΦΕΚ Α56/1948. Η πόλη “Γιδά” μετονομάστηκε σε “Αλεξάνδρεια” και ο “Δήμος Αλεξανδρείας” ΒΔ 6–1‑1953, ΦΕΚ Α10/1953.Το 1997 με το πρόγραμμα Καποδίστριας συνενώθηκαν στον Δήμο οι κοινότητες (μετέπειτα Δημοτικά Διαμερίσματα) με τον αντίστοιχο πληθυσμό απογραφής 1991: Αλεξάνδρείας (έδρα) 13.319, Βρυσακίου 700, Καμποχωρίου 916, Λουτρού 1290, Νεοχωρίου 759, Νησίου 1.661. Σύνολο 18.645. Με το πρόγραμμα Καλλικράτης ο δήμος Αλεξάνδρειας επεκτάθηκε εκ νέου με την συγχώνευση και των Δήμων Πλατέος, Μελίκης και Αντιγονιδών (άρθρο 1 νόμου 3852/2010 ΦΕΚ τεύχος Α 87 Νέα Αρχιτεκτονική της Αυτοδιοίκησης και της Αποκεντρωμένης Διοίκησης – Πρόγραμμα Καλλικράτης ) .
Για την προέλευση του παλιού ονόματος έχουν διατυπωθεί διάφορες απόψεις όπως η προέλευση από την τουρκική λέξη gida (τροφή), από τη βυζαντινή οικογένεια των Γίδων, καθώς και από το γνωστό οικόσιτο ζώο. Κατά την άποψη τοπικού ερευνητή, η παλαιά ονομασία είναι Γηδάς και όχι Γιδάς, ανάγεται στο Βυζάντιο και σημαίνει “Γη Οδός”.
Οι κάτοικοι της Αλεξάνδρειας συμμετείχαν στην επανάσταση του 1821. Σπουδαίος αγωνιστής της επανάστασης του 1821 ήταν ο Ζήσης Γηδιώτης. Κατά το Μακεδονικό Αγώνα, σπουδαίοι Αλεξανδρινοί Μακεδονομάχοι ήταν οι οπλαρχηγοί Τζόλας Περήφανος, Θεοχάρης Κούγκας (καπετάν Γηδιώτης) και Απόστολος Ματόπουλος, καθώς και ο δάσκαλος Θωμάς Κουκουλούδης.