Η Ιστορία της Αρχαίας Σπάρτης

Η περιο­χή έχει μακραί­ω­νη ιστο­ρία τόσο στην Αρχαιό­τη­τα, όσο και στο Μεσαί­ω­να και τη Νεώ­τε­ρη Επο­χή. Η Σπάρ­τη και η Λακω­νία ανα­φέ­ρο­νται από την ελλη­νι­κή μυθο­λο­γία. Ανα­φέ­ρε­ται και από τον Όμη­ρο στα έπη του,την Ιλιά­δα και την Οδύσ­σεια ως ένα από τα ισχυ­ρό­τε­ρα μυκη­ναϊ­κά βασί­λεια και έδρα του Μενε­λά­ου, αδερ­φού του βασι­λιά Αγα­μέ­μνο­να των Μυκη­νών την περί­ο­δο πριν τον Τρω­ι­κό Πόλε­μο. Περί­που το 1100 π.Χ. και μετά την κατάρ­ρευ­ση του μυκη­ναϊ­κού πολι­τι­σμού στην περιο­χή εγκα­θί­στα­νται Δωριείς, ένα δια­φο­ρε­τι­κό ελλη­νι­κό φύλο προ­ερ­χό­με­νο από τη Στε­ρεά Ελλά­δα. Στα­δια­κά οι Σπαρ­τιά­τες ενώ­νο­νται κάτω από δύο βασι­λι­κές οικο­γέ­νειες, τους  Αγιά­δες και τους  Ευρυ­πω­ντί­δες και αρχί­ζουν να επε­κτεί­νο­νται στις γύρω περιο­χές δημιουρ­γώ­ντας κοι­νω­νι­κές τάξεις, τους ομοί­ους, τους περιοί­κους και τους είλω­τες και κατά τον 7ο αιώ­να π.Χ. συγκρο­τούν τη γνω­στή, σύμ­φω­να με τους νόμους του Λυκούρ­γου, κοι­νω­νία τους. Αφού υπο­τά­ξουν το μεγα­λύ­τε­ρο μέρος της Λακω­νί­ας θα επε­κτα­θούν στη Μεσ­ση­νία και την Αρκα­δία και θα νική­σουν το Άργος. Θα κατα­φέ­ρουν να υπο­τά­ξουν τη Μεσ­ση­νία και μέρος της Αρκα­δί­ας και θα συνά­ψουν αρκε­τές συμ­μα­χί­ες, με πρώ­τη σύμ­μα­χό τους την Τεγέα. Όλα αυτά μέχρι τον 5ο αιώ­να π.Χ..

Στους Περ­σι­κούς πολέ­μους οι Σπαρ­τιά­τες δε θα πάρουν μέρος στη μάχη του Μαρα­θώ­να, αλλά η θυσία των 300 του Λεω­νί­δα και των 700 Θεσπιέ­ων στο στε­νό των Θερ­μο­πυ­λών το 480 π.Χ. θα γινό­ταν το συγκλο­νι­στι­κό­τε­ρο γεγο­νός αυτής της περιό­δου, καθώς οι Σπαρ­τιά­τες έπε­σαν υπα­κού­ο­ντας στον άγρα­φο νόμο που όρι­ζε ότι δεν έπρε­πε να εγκα­τα­λεί­ψουν το πεδίο της μάχης.

Μετά τη νικη­φό­ρα για τους Έλλη­νες μάχη των Πλα­ταιών, ζητή­θη­κε από τη Σπάρ­τη να ανα­λά­βει επι­θε­τι­κό πόλε­μο στη Μικρά Ασία κατά των Περ­σών αλλά αρνή­θη­κε. Αυτή την ευκαι­ρία άρπα­ξε η Αθή­να που δημιούρ­γη­σε την Α’ Αθη­ναϊ­κή Συμ­μα­χία και συνέ­χι­σε τον πόλε­μο κατά των Περ­σών στη Μικρά Ασία και την Κύπρο ως το 451 π.Χ.. Η Αθή­να ισχυ­ρο­ποι­ή­θη­κε τόσο πολύ κάτω από την ηγε­σία του Περι­κλή που η Σπάρ­τη φοβή­θη­κε και απο­φά­σι­σε με την Πελο­πον­νη­σια­κή Συμ­μα­χία να της κηρύ­ξει τον πόλε­μο. Αυτός ονο­μά­στη­κε Πελο­πον­νη­σια­κός Πόλε­μος από τον ιστο­ρι­κό Θου­κυ­δί­δη και ήταν ιδιαί­τε­ρα σκλη­ρός. Διήρ­κε­σε από το 431 ως το 404 π.Χ. και τελεί­ω­σε με συντρι­πτι­κή νίκη των Πελο­πον­νη­σί­ων. Μετά από αυτόν τον πόλε­μο υπήρ­χε η ελπί­δα ότι η Σπάρ­τη θα κυβερ­νού­σε δίκαια την Ελλά­δα, αλλά αυτή εγκα­τέ­στη­σε ηγε­μο­νία που δυσα­ρέ­στη­σε όλους και οδή­γη­σε σε δύο πολέ­μους, τον Βοιω­τι­κό πόλε­μο ή Κοριν­θια­κό το 396–387 π.Χ. και τον πόλε­μο με τη Θήβα. Στη μάχη των Λεύ­κτρων το 371 π.Χ. ο σπαρ­τιά­τι­κος στρα­τός ηττή­θη­κε κατά κρά­τος από τους Θηβαί­ους που είχαν επι­κε­φα­λής τους Επα­μει­νών­δα και Πελο­πί­δα. Το 362 π.Χ. στη μάχη της Μαντι­νεί­ας ο  ενω­μέ­νος στρα­τός της Σπάρ­της, της Αθή­νας και των συμ­μά­χων τους ηττή­θη­κε ξανά από τη Θήβα και τους δικούς της συμ­μά­χους και παρα­λί­γο να κατα­λη­φθεί από τους Θηβαί­ους. Αυτό που την έσω­σε ήταν η καχυ­πο­ψία των Θηβαί­ων για κάποιους Αρκά­δες συμ­μά­χους τους, πράγ­μα που τους έκα­νε να μην κατα­κτή­σουν τη Σπάρ­τη για να μην δυνα­μώ­σουν πολύ οι Αρκάδες.

Μετά τη μάχη της Μεγα­λό­πο­λης και της Σελ­λα­σί­ας η Σπάρ­τη θα καταρ­ρεύ­σει τελεί­ως μέχρι και τη ρωμαϊ­κή κατά­κτη­ση (146 π.Χ.).

- Δια­φή­μι­ση -

- Δια­φή­μι­ση -

- Δια­φή­μι­ση -