Προφήτες του Τρίτου Κύματος

του Βασί­λη Τακτικού

Στο δεύ­τε­ρο κύμα η επο­ποι­ία της βιο­μη­χα­νι­κής επα­νά­στα­σης στην παρα­γω­γή, οι μηχα­νές και μηχα­νουρ­γοί, και τα τυπο­γρα­φεία. Τα κάθι­δρα εργο­στά­σια εκεί­να με στρα­τιές εργα­τών στη γραμ­μι­κή παρα­γω­γή. Κώδι­κες: συγκε­ντρω­τι­σμός της εξου­σί­ας και της οικο­νο­μί­ας. Εξει­δί­κευ­ση. Τυπο­ποί­η­ση, μεγι­στο­ποί­η­ση που λάτρε­ψαν δεξιοί κι αρι­στε­ροί. Έπει­τα ο ηλε­κτρι­σμός που έκα­νε τη νύκτα μέρα με σύν­θη­μα: παρα­γω­γή, παρα­γω­γή και κατα­να­λω­τι­σμός χωρίς όρια.

Στο τρί­το κύμα: φέρ­νει την δικτύ­ω­ση των πάντων και κάνει επί­και­ρη την διεκ­δί­κη­ση για τον εκδη­μο­κρα­τι­σμό των πάντων.

Στο πρώ­το κύμα οι μύθοι και οι θεοί της βίας, πολέ­μα­γαν μαζί με τους θνη­τούς. Τον Προ­μη­θέα κάρ­φω­σε ο Δίας στο βρά­χο, με εκτε­λε­στές τον Ήφαι­στο το κρά­τος και τη βία. Έτσι γεν­νή­θη­κε η αιώ­νια τρα­γω­δία. Ως διδα­χή στην ιστο­ρία. Μετά ήλθε ο ειρη­νι­κός θεάν­θρω­πος ν΄αμφισβητήσει την βία.

Στο δεύ­τε­ρο κύμα: Οι μονι­στι­κές ιδε­ο­λο­γί­ες. Υλι­στι­κές θεω­ρί­ες και φυσιο­κρα­τία. Ο φιλε­λευ­θε­ρι­σμός του αιώ­νιου καπι­τα­λι­σμού μέχρι την συντέ­λεια του κόσμου. Ο σοσια­λι­σμός της κρα­τι­κής ιδιο­κτη­σί­ας που αγνο­εί το πρω­τείο της δημο­κρα­τί­ας στην ισότητα.

Στο τρί­το κύμα: όλοι δικτυω­μέ­νοι, απο­μα­ζι­κο­ποί­η­ση των μέσων ενη­μέ­ρω­σης. Μια παγκό­σμια ανοι­κτή βιβλιο­θή­κη, δια βίου μάθη­σης. Μια νέα ελευ­θε­ρία δου­λεύ­ο­ντας στο σπί­τι. Κερ­δί­ζουν χρό­νο και όχι μόνο οι πλού­σιοι αλλά και οι πολίτες.

Οι Θεω­ρί­ες στο χρόνο

Στο πρώ­το κύμα οι θεοί και οι μυθι­κοί ήρω­ες κτί­ζουν την πόλη. Η Αθή­να προ­κύ­πτει ως έπα­θλο της Αθη­νάς που νίκη­σε τον Ποσει­δώ­να. Η Ρώμη στο μυθι­κό ήρωα Ρωμύ­λο θα θεμε­λιω­θεί πάνω σε ένα φόνο. Η άσκη­ση βίας οδη­γός της ιστο­ρί­ας. Οι ολι­γαρ­χι­κοί πρώ­τοι θα κατα­σκευά­σουν μια θεω­ρία κατά­κτη­σης και άσκη­σης της εξου­σί­ας. Την έχουν περισ­σό­τε­ρο ανά­γκη να δια­τη­ρή­σουν τα προ­νό­μιά τους. Οι δημο­κρα­τι­κοί που δεν έχουν αυτή την ανά­γκη επι­βάλ­λο­νται, χωρίς δογ­μα­τι­κά σχή­μα­τα στη­ριγ­μέ­νοι στους πολ­λούς. Η δημο­κρα­τία όμως είναι μια μικρή αλλά παρα­δειγ­μα­τι­κή παρέν­θε­ση. Ένα πρό­τυ­πο που θα το ονει­ρεύ­ο­νται γενε­ές γενε­ών χωρίς να μπο­ρούν ολο­κλη­ρω­μέ­να να το πραγματοποιήσουν.

Στο δεύ­τε­ρο κύμα: Αρχί­ζει με τον Μακια­βέ­λι, η θεω­ρία του βασί­ζε­ται στο ισχυ­ρό κρά­τος και τον ισχυ­ρό Ηγε­μό­να με κάθε μέσο. Για χάριν της ασφά­λειας στους υπη­κό­ους, αυτός ο σκο­πός αγιά­ζει τα μέσα, ακό­μη φόνους και εγκλή­μα­τα. Το εθνι­κό κρά­τος ο τελι­κός σκο­πός. Μετά στη βιο­μη­χα­νι­κή επα­νά­στα­ση έρχε­ται ο φιλε­λευ­θε­ρι­σμός στη θεω­ρία και την πρά­ξη. Διδά­σκα­λοι ίσως και προ­φή­τες όπως ο Λοκ, Ρου­σώ και Άνταμ Σμιθ και Μοντε­σκιέ για το πνεύ­μα των νόμων και την διά­κρι­ση των εξου­σιών. Από την ίδια μήτρα της βιο­μη­χα­νι­κής επα­νά­στα­σης βγαί­νει και η θεω­ρία του Μαρξ και του Μαρ­ξι­σμού της πάλης των τάξε­ων και του Σοσια­λι­σμού. Μετά την σοβιε­τι­κή επα­νά­στα­ση θα κατα­λή­ξει ως μια απο­τυ­χη­μέ­νη μορ­φή κρα­τι­κού καπι­τα­λι­σμού. Στην Κίνα όμως θα είναι ιδιαί­τε­ρα πετυχημένη.

Στο τρί­το κύμα στη θεω­ρία αρχί­ζει με τον φου­του­ρι­στή Άλβιν Τόφλερ που είναι και συγ­γρα­φέ­ας του τρί­του Κύμα­τος. Επί­κε­ντρο της θεω­ρί­ας του ο ανα­πό­τρε­πτος εκσυγ­χρο­νι­σμός των νέων τεχνο­λο­γιών. Η ορι­ζό­ντια δια­σύν­δε­ση της κοι­νω­νί­ας. Ο περιο­ρι­σμός της γρα­φειο­κρα­τί­ας. Η εργα­σία από το σπί­τι. Η οικο­λο­γία. Η αφθο­νία της ενέρ­γειας από τον Ήλιο. Το συνερ­γα­τι­κό μοντέ­λο της παρα­γω­κα­τα­νά­λω­σης. Η νέα αλλη­λέγ­γυα κοι­νω­νι­κή οικο­νο­μία για όλους.

Θα ακο­λου­θή­σουν κι άλλοι της θεω­ρί­ας των κοι­νω­νι­κών συγκρού­σε­ων που αντα­να­κλούν στην εξου­σία και των αντι­φά­σε­ων του καπι­τα­λι­στι­κού συστή­μα­τος όπως Ρίφ­κιν με το «τέλος της Εργα­σί­ας» και την Τρί­τη Βιο­μη­χα­νι­κή επανάσταση.

- Δια­φή­μι­ση -

- Δια­φή­μι­ση -

- Δια­φή­μι­ση -