Οι αιτιώδεις σχέσεις στη δημιουργία θέσεων εργασίας στο πλαίσιο της κοινωνικής οικονομίας

Για το θέμα της κοι­νω­νι­κής οικο­νο­μί­ας, και το πρό­γραμ­μα της κατα­πο­λέ­μη­σης της ανερ­γί­ας μας μιλά­ει ο Βασίλης Τακτι­κός, ανα­λύ­ο­ντας μια σει­ρά από παρά­γο­ντες που πρέ­πει να ακο­λου­θή­σουν οι θεσμοί ώστε τα οφέ­λη να είναι πολ­λα­πλά. Μιλά­ει για τα χαρα­κτη­ρι­στι­κά και τις αιτιά­σεις που καθι­στούν την κοι­νω­νι­κή οικο­νο­μία  άξο­να κατα­πο­λέ­μη­σης της ανερ­γί­ας. Και το σημα­ντι­κό­τε­ρο όλων,  μας επι­ση­μαί­νει, είναι ότι το πρό­βλη­μα της ανερ­γί­ας των νέων δεν μπο­ρεί να αντι­με­τω­πι­στεί με στερεότυπα.

Συνέ­ντευ­ξη στη Μαρία Άνθη

 

Κε Τακτι­κέ Ποια είναι τα ιδιαί­τε­ρα χαρα­κτη­ρι­στι­κά του Προ­γράμ­μα­τος Κατα­πο­λέ­μη­σης της ανερ­γί­ας των νέων και αντι­με­τώ­πι­ση των ανα­γκών των NEET, μέσα από τις Οργα­νώ­σεις της Κοι­νω­νί­ας των Πολι­τών στην Κοι­νω­νι­κή Επιχειρηματικότητα; 

Η κοι­νω­νι­κή οικο­νο­μία ως τομέ­ας δημιουρ­γί­ας θέσε­ων εργα­σί­ας δεν είναι απλά ένας συμπλη­ρω­μα­τι­κός τομέ­ας ιδιω­τι­κής οικο­νο­μι­κής αλλά, απα­ντά  σε ένα δομι­κό πρό­βλη­μα της οικο­νο­μί­ας που έχει σχέ­ση με τα επαγ­γέλ­μα­τα έντα­σης εργα­σί­ας που απα­ξιώ­νο­νται  και  εκτο­πί­ζο­νται από την αγο­ρά στον ανε­πτυγ­μέ­νο κόσμο από τις επι­χει­ρή­σεις έντα­σης κεφα­λαί­ου. Η κοι­νω­νι­κή οικο­νο­μία εξε­λίσ­σε­ται σε επαγ­γέλ­μα­τα που αντα­πο­κρί­νο­νται σε πραγ­μα­τι­κές ανά­γκες και στη πραγ­μα­τι­κή οικονομία.

Επαγ­γέλ­μα­τα που μολο­νό­τι έχουν ζήτη­ση δεν είναι δελε­α­στι­κά και τα απο­φεύ­γουν   οι νέοι καθώς παρου­σιά­ζο­νται  κακο­πλη­ρω­μέ­να και απω­θού­νται για κοι­νω­νι­κούς λόγους του φαί­νε­σθαι.  Πρό­κει­ται για επαγ­γέλ­μα­τα όπως: εργά­τες γης, Πωλη­τές, φύλα­κες, οδη­γοί, κηπου­ροί,  σερ­βι­τό­ροι, καμα­ριέ­ρες, υδραυ­λι­κοί, ηλε­κτρο­λό­γοι, ανει­δί­κευ­τοι εργά­τες στις κατα­σκευ­ές, Γηρο­κό­μοι — Οικια­κοί Βοη­θοί — Μπέι­μπι Σίτερ, — Μάγει­ρες–  Μαγεί­ρι­σες ‚– Απο­κλει­στι­κές Νοσο­κό­μες ‚λογι­στές, κ.λ.π.

 

Ποιες είναι οι ιδιαί­τε­ρες αιτιώ­δεις σχέ­σεις που καθι­στούν την κοι­νω­νι­κή οικο­νο­μία ως σημα­ντι­κό άξο­να κατα­πο­λέ­μη­σης της ανεργίας.

Στην απέ­να­ντι όχθη από αυτά τα παρα­δο­σια­κά επαγ­γέλ­μα­τα, δεν βρί­σκο­νται μόνο επαγ­γέλ­μα­τα της υψη­λής εξει­δί­κευ­σης της ψηφια­κής τεχνο­λο­γί­ας, αλλά τα επαγ­γέλ­μα­τα  της νέας οικο­νο­μί­ας του δια­δι­κτύ­ου τα οποία είναι επί­σης έντα­σης εργα­σί­ας όπως: δια­χει­ρι­στές δια­δι­κτύ­ου, δια­χει­ρι­στές ιστο­σε­λί­δων, γρα­φί­στες, Δια­φη­μι­στές   και δια­χει­ρι­στές   ηλε­κτρο­νι­κών καταστημάτων.

Άρα η κοι­νω­νι­κή επι­χει­ρη­μα­τι­κό­τη­τα είναι ανα­γκαία οικο­νο­μι­κή δρα­στη­ριό­τη­τα εκεί που δεν επι­χει­ρεί ο κερ­δο­σκο­πι­κός τομέ­ας. Το  επι­μορ­φω­τι­κό πρό­γραμ­μα socialneed εστιά­ζει σε αυτού  του είδους επι­χει­ρη­μα­τι­κό­τη­τα  και απευ­θύ­νε­ται σε νέους μέχρι 29 ετών απο­σκο­πεί στον επαγ­γελ­μα­τι­κό προ­σα­να­το­λι­σμό των νέων  μέσα από δομές της κοι­νω­νι­κής οργά­νω­σης της εργα­σί­ας όπου δρα­στη­ριο­ποιεί­ται η κοι­νω­νι­κή οικονομία.

Δεν στο­χεύ­ει απλά στις επαγ­γελ­μα­τι­κές δεξιό­τη­τες αλλά κυρί­ως τις οργα­νω­τι­κές ικα­νό­τη­τες και στη δημιουρ­γία κοι­νω­νι­κών επιχειρήσεων.

Ας σημειώ­σου­με ότι στην Ελλά­δα η απα­σχό­λη­ση στον τρί­το τομέα της οικο­νο­μί­ας είναι μόλις το 3,3%,  την ίδια στιγ­μή πού στις δυτι­κο­ευ­ρω­παϊ­κές χώρες κυμαί­νε­ται στο 8 με 10%. αυτό το γεγο­νός σημαί­νει μία γενι­κό­τε­ρη υστέ­ρη­ση στην βιο­ποι­κι­λό­τη­τα της απασχόλησης.

 

Ποια είναι η εικό­να της προ­σφο­ράς και της ζήτη­σης εργα­σί­ας στην Ελλά­δα πέρα από αυτούς τους γενι­κούς δείκτες.

Σχε­τι­κά με τη διά­γνω­ση Ανα­γκών της Αγο­ράς Εργα­σί­ας, όπως είπα­με βλέ­που­με στις  αγγε­λί­ες κυρί­ως να ζητού­νται : υπάλ­λη­λοι γρα­φεί­ου, ανει­δί­κευ­τοι εργά­τες, οι πωλη­τές και οι οδη­γοί, μάγει­ρες, σερ­βι­τό­ροι, εργά­τες απο­θή­κης, εργα­το­τε­χνί­τες, τεχνίτης/ στις κατα­σκευ­ές είναι τα δυνα­μι­κό­τε­ρα επαγ­γέλ­μα­τα από πλευ­ράς δημιουρ­γί­ας νέων θέσε­ων εργα­σί­ας επί­σης.

 Μεγά­λη έλλει­ψη υπάρ­χει στην κάλυ­ψη θέσε­ων εργα­σί­ας στα επο­χια­κά επαγ­γέλ­μα­τα του­ρι­σμού ενώ ελλεί­ψεις υπάρ­χουν και στο  κλά­δο του λια­νι­κού εμπο­ρί­ου, τρο­φί­μων, ποτών, και στην τρί­τη θέση ο κάδος των νοσο­κο­μεια­κών δρα­στη­ριο­τή­των νέες θέσεις εργα­σί­ας. Αλλά υπάρ­χουν και τομείς δρα­στη­ριό­τη­τας που έχουν εντε­λώς εγκα­τα­λει­φθεί όπως αγρο­τι­κές καλ­λιέρ­γειες, σχο­λά­ζου­σες γαί­ες, κτί­ρια από υπο­δο­μές και μικρο­με­σαί­ες επι­χει­ρή­σεις που έχουν κλεί­σει, Δημο­τι­κές και δημό­σιες εκτά­σεις που δεν αξιο­ποιού­νται κι όλα αυτά για­τί  αδυ­να­τούν να είναι κερ­δο­φό­ρες διά­φο­ρες μικρο­με­σαί­ες επι­χει­ρή­σεις που συνε­χώς συρρικνώνονται.

Κε Τακτι­κέ όμως, παρα­τη­ρού­με ότι υπάρ­χει μια άρνη­ση στην κάλυ­ψη χαμη­λό­μι­σθων θέσε­ων εργα­σί­ας αυτές οι θέσεις πώς καλύπτονται;

 

Σε αυτό το πεδίο των υφι­στά­με­νων ανε­νερ­γών  υλι­κών και ανθρώ­πι­νων πόρων είναι που μπο­ρεί να ανα­πτυ­χθεί ο μη κερ­δο­σκο­πι­κός τομέ­ας οικο­νο­μί­ας και να δώσει περισ­σό­τε­ρες θέσεις εργα­σί­ας. Στις αιτιώ­δεις σχέ­σεις  υψη­λής ανερ­γί­ας των νέων βλέ­που­με  ένα αντι­φα­τι­κό φαι­νό­με­νο από τη μία μεριά ζήτη­ση χαμη­λής εξει­δί­κευ­σης εργα­ζο­μέ­νων και από την άλλη έλλει­ψη προ­σφο­ράς και άρνη­ση  να καλύ­ψουν αυτές τις χαμη­λό­μι­σθες  θέσεις εργα­σί­ας. Πρα­κτι­κά αυτά τα επαγ­γέλ­μα­τα καλύ­πτο­νται ως ένα βαθ­μό  από τους οικο­νο­μι­κούς μετα­νά­στες άλλων χωρών που δέχο­νται να εργα­στούν με μικρούς μισθούς και πολ­λές φορές ανασφάλιστοι..

Το γενι­κό συμπέ­ρα­σμα είναι ότι η ανερ­γία βρί­σκε­ται πάνω από το 15% τη στιγ­μή που υπάρ­χουν  κοι­νω­νι­κές ανά­γκες που δεν εξυπηρετούνται.

 

Γνω­ρί­ζου­με ότι το κυρί­αρ­χο οικο­νο­μι­κό μοντέ­λο των ιδιω­τι­κών και Δημο­σί­ων επι­χει­ρή­σε­ων τους δύο τελευ­ταί­ους αιώ­νες στη­ρί­χθη­κε  στην διαρ­κή ανά­πτυ­ξη, στην επαγ­γελ­μα­τι­κή κατάρ­τι­ση,  και στις επι­δο­τή­σεις σε ορι­σμέ­νους τομείς της οικο­νο­μί­ας όπως παρα­δείγ­μα­τος χάρη στον αγρο­τι­κό τομέα για την ενί­σχυ­ση της εργα­σί­ας. Τι αλλά­ζει με την κοι­νω­νι­κή επι­χει­ρη­μα­τι­κό­τη­τα σε σχέ­ση  με αυτές τις αρχές. 

 

Αυτό που έχει αλλά­ξει είναι ότι  ανά­πτυ­ξη- μεγέ­θυν­ση ως απο­κλει­στι­κός στό­χος με όρους έντα­σης κεφα­λαί­ου δεν φέρ­νει κατά ανά­γκη και περισ­σό­τε­ρες  θέσεις εργα­σί­ας. Η επαγ­γελ­μα­τι­κή κατάρ­τι­ση στο πλαί­σιο της αντα­γω­νι­στι­κό­τη­τας δεν προ­σφέ­ρει λύσεις καθώς  δεν λεί­πουν οι απα­ραί­τη­τες δεξιό­τη­τες των εργα­ζο­μέ­νων, αυτό που λεί­πει είναι η  προ­σαρ­μο­γή στις ανά­γκες για προ­ϊ­ό­ντα και υπηρεσίες.

 

Ποιους ευνο­ούν οι επι­δο­τή­σεις ανερ­γί­ας, τα ίδια τα θεσμι­κά εργα­λεία της επι­χει­ρη­μα­τι­κό­τη­τας πώς λει­τουρ­γούν στο νόμο προ­σφο­ράς και ζήτησης; 

 

Στο θεσμι­κό πλαί­σιο, οι επι­δο­τή­σεις της ανερ­γί­ας και  της απα­σχό­λη­σης ευνο­ούν συνή­θως τις μεγά­λες επι­χει­ρή­σεις και ορι­σμέ­νες δημό­σιες επι­χει­ρή­σεις, δεν προ­σφέ­ρουν ουσια­στι­κές νέες ευκαι­ρί­ες απα­σχό­λη­σης  στις μικρές επι­χει­ρή­σεις έντα­σης εργα­σί­ας που έχουν ζωτι­κές ανά­γκες επι­βί­ω­σης στον αντα­γω­νι­σμό.  Έτσι  στο θέμα της προ­σφο­ράς και της ζήτη­σης εργα­σί­ας υπάρ­χει δομι­κό πρό­βλη­μα στα ίδια τα θεσμι­κά εργα­λεία της επι­χει­ρη­μα­τι­κό­τη­τας. Αυτό που θα βάζα­με ως τίτλο της νέας προ­σέγ­γι­σης είναι ότι, ο  σημε­ρι­νός κατα­να­λω­τής σε πολ­λά προ­ϊ­ό­ντα και υπη­ρε­σί­ες πρέ­πει να γίνει ο ίδιος  παρα­γω­γός προ­ϊ­ό­ντων και υπη­ρε­σιών μέσα από συνε­ται­ρι­στι­κές κοι­νω­νι­κές επι­χει­ρή­σεις. Με μια Φρά­ση  να γίνει παρα­γω­κα­τα­να­λω­τής. Είναι μία προ­σέγ­γι­ση  που είναι γνω­στή μέσα από τους κατα­να­λω­τι­κούς συνε­ται­ρι­σμούς στην Ευρώ­πη και τα άλλη­λο­α­σφα­λι­στι­κά ταμεία η οποία θα πρέ­πει να επε­κτα­θεί τώρα  στην ενέρ­γεια που είναι το καυ­τό ζήτη­μα,  στην κοι­νω­νι­κή πρό­νοια και φρο­ντί­δα υγεί­ας, τις ενερ­γεια­κές κοι­νό­τη­τες , αλλά ακό­μα και στην ανα­πτυσ­σό­με­νη οικο­νο­μία του δια­δι­κτύ­ου, αν πράγ­μα­τι επι­διώ­κου­με με νέες δυνα­τό­τη­τες εργα­σί­ας και αυτοαπασχόλησης.

Επι­πλέ­ον, θα πρέ­πει να επι­ση­μαν­θεί η ανερ­γία των νέων δεν μπο­ρεί να αντι­με­τω­πι­στεί  με στε­ρε­ό­τυ­πα της πρώ­της και  της περιό­δου πρώ­της και δεύ­τε­ρης βιο­μη­χα­νι­κής επα­νά­στα­σης που σήμε­ρα δεν λει­τουρ­γούν. Σε εκεί­νες τις περιό­δους η προ­σφο­ρά εργα­σί­ας η οποία  χανό­ταν με την εκβιο­μη­χά­νι­ση στον πρω­το­γε­νή τομέα,  την  αντι­κα­θι­στού­σε  και προ­σέ­φε­ρε νέες θέσεις ο δευ­τε­ρο­γε­νής τομέ­ας και ακο­λού­θως όταν, με την αυτο­μα­το­ποί­η­ση της βιο­μη­χα­νί­ας περιό­ρι­ζε τις  θέσεις εργα­σί­ας στη βιο­μη­χα­νία, δημιουρ­γού­σε νέες θέσεις  τομέ­ας των υπηρεσιών.

Τώρα,  στις αρχές του 21ου αιώ­να με την  ψηφιο­ποί­η­ση  των υπη­ρε­σιών αυτή η μετα­φο­ρά των απα­σχο­λου­μέ­νων φθά­νει  σε αδιέ­ξο­δο καθώς, από  την αυτο­ε­ξυ­πη­ρέ­τη­ση των πολι­τών προ­κύ­πτει  περιο­ρι­σμός της γρα­φειο­κρα­τί­ας, και κατά ανά­γκη  ο περιο­ρι­σμός των θέσε­ων εργα­σί­ας έτσι που  δεν μπο­ρούν να υπο­κα­τα­στα­τή­σουν  οι δημιουρ­γού­με­νες θέσεις με τις νέες τεχνολογίες.

Κατά αυτό το τρό­πο  αλλά­ζουν ορι­σμέ­νες από τις πάγιες παρα­δο­χές που γνω­ρί­ζα­με σε σχέ­ση με την τη δημιουρ­γία νέων θέσε­ων εργα­σί­ας, στην αντί­λη­ψη  που  κυριαρ­χού­σε   η οικο­νο­μι­κή μεγέ­θυν­ση, η αντα­γω­νι­στι­κό­τη­τα, η υψη­λή εξει­δί­κευ­ση και η επαγ­γελ­μα­τι­κή κατάρ­τι­ση. Τώρα είμα­στε ανα­γκα­σμέ­νοι να επεν­δύ­σου­με περισ­σό­τε­ρο στο συνερ­γα­τι­κό τομέα της οικονομίας.

Επο­μέ­νως,  κι αν ακό­μη απο­κτή­σουν υψη­λό­τε­ρη εκπαί­δευ­ση οι νέοι, πάλι άνερ­γοι θα μεί­νουν,  προ­φα­νώς επει­δή  οι θέσεις υψη­λής εξει­δί­κευ­σης είναι για τους λίγους δεν  αφο­ρούν  τους πολ­λούς. Ας σημειώ­σου­με  άλλω­στε ότι είναι υψη­λό   το ποσο­στό των νέων πτυ­χιού­χων στη Ελλά­δα. Έτσι δεν δυσκο­λεύ­ο­νται μόνο να βρουν εργα­σία  οι νέες αλλά γενι­κό­τε­ρα  όλες οι κατηγορίες.

Το  αίτη­μα των μικρο­με­σαί­ων επι­χει­ρή­σε­ων που είναι ανά­γκη να υιο­θε­τή­σουν και οι κοι­νω­νι­κές επι­χει­ρή­σεις είναι «Να επι­δο­τη­θεί η εργα­σία» : Να δοθεί δηλα­δή επί­δο­μα εργα­σί­ας και όχι επί­δο­μα ανερ­γί­ας. Στις περι­πτώ­σεις εκεί­νες που  υπάρ­χει ανερ­γία και ο άλλος δεν πάει να δου­λέ­ψει, αυτό σημαί­νει που  υπάρ­χει πρό­βλη­μα με το μερο­κά­μα­το που  είναι φτη­νό. Άρα, η λύση είναι να ενι­σχυ­θεί το εργα­τι­κό κόστος στις κοι­νω­νι­κές επιχειρήσεις.

 

 Σύμ­φω­να με  έρευ­να που έχε­τε κάνει τι πρέ­πει να αλλά­ξει ή  καλύ­τε­ρα τι πρέ­πει να προ­σθέ­σου­με στις επι­λο­γές της πραγ­μα­τι­κής  οικο­νο­μί­ας με στό­χο την πλή­ρη απα­σχό­λη­ση.

 

Στο συλ­λο­γι­κό φαντα­σια­κό, αυτό που λέγε­ται απλά κοι­νή γνώ­μη  επι­κρα­τεί ακό­μη η  λογι­κή ότι η οικο­νο­μι­κή ανά­πτυ­ξη σε επί­πε­δο ΑΕΠ θα ανε­βά­σει και το επί­πε­δο της απα­σχό­λη­σης κάτι  όμως δεν συμ­βαί­νει πλέ­ον  αντι­στοί­χως ανά­λο­γα και με την ζήτη­ση της εργασίας .

Ούτε συμπί­πτει με την  λογι­κή  ότι η αντα­γω­νι­στι­κό­τη­τα των επι­χει­ρή­σε­ων θα ανε­βά­σει την κερ­δο­φο­ρία και κερ­δο­φο­ρία με τη σει­ρά της θα δημιουρ­γή­σει νέες θέσεις εργασίας.

Η αντί­λη­ψη αυτή είναι αρκε­τά ξεπε­ρα­σμέ­νη με δεδο­μέ­νο ότι  ψηφιο­ποί­η­ση, αυτο­μα­το­ποί­η­ση και ρομπο­το­ποί­η­ση της παρα­γω­γής μπο­ρεί να ανε­βά­ζει την κερ­δο­φο­ρία σε πολ­λούς τομείς και ταυ­τό­χρο­να να περιο­ρί­ζει  τα εργα­τι­κά χέρια.

Το επι­χεί­ρη­μα, ότι η προ­σαρ­μο­γή των σπου­δών στις ανά­γκες της «αγο­ράς» θα εξα­σφα­λί­σει άμε­σα μια επι­κερ­δή εργα­σία στους απο­φοί­τους, είναι, εκτός των άλλων, ολο­κλη­ρω­τι­κά αβά­σι­μο και παρα­πλα­νη­τι­κό. Ούτε η υψη­λή εξει­δί­κευ­ση στους προηγ­μέ­νους τομείς τεχνο­λο­γί­ας συν­δέ­ε­ται με την ανά­πτυ­ξη της απα­σχό­λη­σης. Ούτε η υψη­λή κατάρ­τι­ση θα λύσει το πρό­βλη­μα της ανεργίας.

Αν ήταν έτσι δεν θα είχα­με αντί­στοι­χα υψη­λή  ανερ­γία  πτυ­χιού­χων που σημαί­νει ότι το πρό­βλη­μα δεν οφεί­λε­ται στην έλλει­ψη των κατάλ­λη­λων ειδι­κο­τή­των και δεξιο­τή­των τους. Σήμε­ρα  η ανερ­γία παρα­μέ­νει πολύ υψη­λό­τε­ρη, ανε­ξαρ­τή­τως βαθ­μί­δας εκπαί­δευ­σης, σε σύγκρι­ση με τα προ της κρί­σης επί­πε­δα και καλύ­πτει όλους τους επαγ­γελ­μα­τι­κούς κλάδους.

 

Κε Τακτι­κέ και θα ρώτα­γε κανείς, όσον αφο­ρά την υψη­λή εξει­δί­κευ­ση τι γίνεται;

 

Η υψη­λή εξει­δί­κευ­ση αφο­ρά ένα μικρό κλά­σμα της ζήτη­σης, δεν ισχύ­ει το ίδιο με τους ανει­δί­κευ­τους  νέους με χαμη­λά προ­σό­ντα  όπως είναι οι προ­σω­πο­ποι­η­μέ­νες υπη­ρε­σί­ες στη φρο­ντί­δα των παι­διών των ηλι­κιω­μέ­νων και βοή­θεια στο σπί­τι, στη φρο­ντί­δα υγεί­ας και εν γένει στην κοι­νω­νι­κή πρό­νοια. Όπως και στις  παρα­δο­σια­κές ασχο­λί­ες  για την παρα­γω­γή, της τρο­φής το μαγεί­ρε­μα, το νοι­κο­κυ­ριό τη φρο­ντί­δα  και τη φύλα­ξη των παι­διών και των ηλι­κιω­μέ­νων   η φρο­ντί­δα υγεί­ας, δεν αλλά­ζει με την ανά­πτυ­ξη της τεχνολογίας.

Υπάρ­χει επί­σης το δεδο­μέ­νο της  ζήτη­σης εργα­τών γης  για τη συγκο­μι­δή των καρ­πών της ελιάς,  που είναι υψη­λής δια­τρο­φι­κής αξί­ας προ­ϊ­όν,  που τα μερο­κά­μα­τα στοι­χί­ζουν περισ­σό­τε­ρο από την από­δο­ση προ­ϊ­ό­ντος   και αυτό είναι ασύμ­φο­ρο  για εκμε­τάλ­λευ­ση το ίδιο συμ­βαί­νει με ΄λες τις δεντρο­καλ­λιέρ­γειες και με συγκο­μι­δή ξηρών καρπών.

Το ζήτη­μα λοι­πόν που έχου­με εδώ να εξε­τά­σου­με στο πλαί­σιο της κοι­νω­νι­κής οικο­νο­μί­ας, πώς θα ικα­νο­ποι­η­θούν βιώ­σι­μες πρα­κτι­κές ανά­γκες της κοι­νω­νί­ας και ταυ­τό­χρο­να θα βρουν απα­σχό­λη­ση τα άτο­μα που μπο­ρούν να εξυ­πη­ρε­τή­σουν αυτές τις  βιο­τι­κές ανάγκες.

 

 

Έχω την εντύ­πω­ση ότι οι  Ισχυ­ρι­σμοί αυτοί έχουν να κάνουν με το αίτη­μα της τοπι­κής «αυτάρ­κειας» και της τοπι­κής απα­σχό­λη­σης, το ερώ­τη­μα είναι αν  η κοι­νω­νι­κή οικο­νο­μία έρχε­ται σε αντί­θε­ση με την τάση της παγκο­σμιο­ποί­η­σης της οικονομίας;

 

Σε ότι αφο­ρά την παγκο­σμιο­ποί­η­ση της οικο­νο­μί­ας και την ανά­γκη για τοπι­κή αυτάρ­κεια νομί­ζω κατά πρώ­τον ότι, η παγκο­σμιο­ποί­η­ση βάλ­λε­ται σήμε­ρα από εκεί­νες τις δυνά­μεις που ιστο­ρι­κά την προ­ώ­θη­σαν, αυτό δηλώ­νει άλλω­στε η ενερ­γεια­κή και η επι­σι­τι­στι­κή κρί­ση που έχει ξεσπά­σει από τους περιο­ρι­σμούς της ελεύ­θε­ρης αγοράς.

Εάν δεν υπήρ­χαν οι περιο­ρι­σμοί  ο προ­στα­τευ­τι­σμός, και οι πολι­τι­κές κυρώ­σεις δεν θα είχα­με ενερ­γεια­κή κρί­ση. Οι συνέ­πειες δεί­χνουν την ανά­γκη και για την τοπι­κή δια­τρο­φι­κή αυτάρ­κεια. Κατά τα άλλα δεν τίθε­ται θέμα με την ρεα­λι­στι­κή εξέ­λι­ξη της παγκο­σμιο­ποί­η­σης που έχει στα θετι­κά της να ανε­βά­ζει σε υψη­λά επί­πε­δα την αντα­γω­νι­στι­κό­τη­τα της οικο­νο­μί­ας. Υπάρ­χουν όμως και τα  κενά που αφή­νει  σε σχέ­ση με την «τοπι­κή αυτάρ­κεια» και την τοπι­κή απα­σχό­λη­ση που είναι απώ­λεια για το τοπι­κό εισό­δη­μα και η λύση πρέ­πει να ανα­ζη­τη­θεί μέσα από την εναλ­λα­κτι­κή  συλ­λο­γι­κή επιχειρηματικότητα.

Ενδει­κτι­κό παρά­δειγ­μα είναι η Κίνα και η Ινδία που εξι­σορ­ρό­πη­σαν το άνοιγ­μα στην παγκο­σμιο­ποί­η­ση με τους μαζι­κούς συνε­ται­ρι­σμούς για να στη­ρί­ξουν τις τοπι­κές δια­τρο­φι­κές ανάγκες.

Η επι­δί­ω­ξη στη συγκε­κρι­μέ­νη περί­πτω­ση της  τοπι­κής αυτάρ­κειας σημαί­νει ότι  αξιο­ποιού­νται  ανθρώ­πι­νοι πόροι μαζί με  ανε­νερ­γούς φυσι­κούς υλι­κούς πόρους που είναι  δια­θέ­σι­μοι καθώς ορι­σμέ­νες από τις υπο­δο­μές  της χώρας που σε δια­φο­ρε­τι­κή περί­πτω­ση αχρηστεύονται.

 

Έχε­τε επι­ση­μά­νει λοι­πόν την ενερ­γο­ποί­η­ση τον τοπι­κών ανε­νερ­γών πόρων, την ανά­γκη για την τοπι­κή αυτάρ­κεια που ενι­σχύ­ει και την τοπι­κή απα­σχό­λη­ση, Ποιες είναι οι προ­ϋ­πο­θέ­σεις για να αξιο­ποι­η­θούν αυτοί οι ανε­νερ­γοί δια­θέ­σι­μοι πόροι Όπως τους λέτε;

 

Πρώ­τον θα πρέ­πει να ανα­γνω­ρί­σου­με ποιο είναι το αντι­κεί­με­νο της κοι­νω­νι­κής επι­χει­ρη­μα­τι­κό­τη­τας και σε ποιους τομείς μπο­ρεί να  εστια­στεί και  δεύ­τε­ρον, το υπο­κεί­με­νο της κοι­νω­νι­κής επι­χει­ρη­μα­τι­κό­τη­τας και  τη   ιδιαι­τε­ρό­τη­τα  του ανα­φο­ρι­κά με το συνερ­γα­τι­κό  επιχειρείν.

Το αντι­κεί­με­νό της επι­χει­ρη­μα­τι­κό­τη­τας μπο­ρού­με να το επι­κε­ντρώ­σου­με στους ακό­λου­θους τομείς΄:

• H κοι­νω­νι­κο­ποί­η­ση της ενέρ­γειας μέσα από τους ενερ­γεια­κούς συνεταιρισμούς
• H δια­τρο­φι­κή αυτάρ­κεια με τη συμ­βο­λαια­κή κοι­νω­νι­κή Γεωργία
•  OI  νέες συνερ­γα­τι­κές δομές κοι­νω­νι­κο­ποί­η­σης της υγεία
• Η  πολι­τι­κή Συνερ­γα­τι­σμού της κοι­νω­νι­κής κατοικίας
• συμ­με­το­χι­κή πρά­σι­νη — κοι­νω­νι­κή επιχειρηματικότητα
• την ανά­πτυ­ξη της κοι­νω­νι­κής επι­χει­ρη­μα­τι­κό­τη­τας στην τοπι­κή αυτοδιοίκηση
• Η  ψηφια­κή κοι­νω­νι­κή επιχειρηματικότητα
• Η  κοι­νω­νι­κή πολι­τι­στι­κή επιχειρηματικότητα
• με την διεκ­δί­κη­ση θεσμι­κής συγκρό­τη­σης και Οικο­νο­μι­κών πόρων όσο από εθνι­κούς όσο και από ευρω­παϊ­κούς πόρους.

 

Κε Τακτι­κέ, όπως κατα­λα­βαί­νου­με το υπο­κεί­με­νο της επι­χει­ρη­μα­τι­κό­τη­τας, θα πρέ­πει να το οριο­θε­τή­σου­με, μπο­ρεί­τε να μας μιλή­σε­τε για την πλευ­ρά αυτή της παραγωγικότητας;

 

Το υπο­κεί­με­νο  της κοι­νω­νι­κής επι­χει­ρη­μα­τι­κό­τη­τας θα πρέ­πει να το οριο­θε­τή­σου­με ως συλ­λο­γι­κή επι­χει­ρη­μα­τι­κό­τη­τα, ένα μηχα­νι­σμό δικτύ­ω­σης και οργά­νω­σης μετα­ξύ κατα­να­λω­τών  και παρα­γω­γι­κού φορέα χωρίς δια­με­σο­λά­βη­ση και μεσάζοντες.

Η Κοι­νω­νι­κή επι­χεί­ρη­ση οφεί­λει να εξυ­πη­ρε­τεί το σύν­θε­το έργο της κινη­το­ποί­η­σης των ανθρώ­πι­νων πόρων και της δικτύ­ω­σης των κοι­νω­νι­κών επι­χει­ρή­σε­ων από όλες τις πλευ­ρές – πολί­τες, κατα­να­λω­τές, επαγ­γελ­μα­τί­ες, παρα­γω­γούς, κοι­νω­νι­κούς φορείς της Τοπι­κής Αυτοδιοίκησης.

Παράλ­λη­λα, η κινη­τι­κό­τη­τα όλων των συντε­λε­στών της κοι­νω­νι­κής οικο­νο­μί­ας συντε­λεί στη συγκρό­τη­ση κοι­νω­νι­κού κεφα­λαί­ου, στη συγκέ­ντρω­ση επεν­δυ­τι­κού κεφα­λαί­ου και στη διά­χυ­ση γνώ­σης με τελι­κό στό­χο την ενδυ­νά­μω­ση της κοι­νω­νι­κής επιχειρηματικότητας.

Τέτοιοι φορείς είναι οι κατα­να­λω­τι­κοί συνε­ται­ρι­σμοί, οι ενερ­γεια­κοί συνε­ται­ρι­σμοί, οικι­στι­κοί  συνε­ται­ρι­σμοί, δασι­κοί,  ανα­κύ­κλω­σης, κοι­νω­νι­κοί συνε­ται­ρι­σμοί ομά­δων κοι­νω­νι­κό απο­κλει­σμό, κοι­νω­φε­λείς επι­χει­ρή­σεις, για παι­δι­κούς σταθ­μούς και φρο­ντί­δας  ατό­μων με ειδι­κές ανά­γκες και ηλι­κιω­μέ­νων, και εκτεί­νο­νται στον τομέα των αλλιώς φασι­στι­κών ταμεί­ων και συνε­ται­ρι­στι­κών τραπεζών.

Το πλε­ο­νέ­κτη­μα στην κοι­νω­νι­κή επι­χει­ρη­μα­τι­κό­τη­τα είναι η κοι­νω­νι­κή  υπο­στή­ρι­ξη και η συμ­με­το­χι­κό­τη­τα των ίδιων των κατα­να­λω­τών, το μειο­νέ­κτη­μα είναι στην ευε­λι­ξία της διοί­κη­σης αυτών των επι­χει­ρή­σε­ων. Οι δυσκο­λί­ες πάντως προ­κύ­πτουν από το έλλει­μα θεσμών  οργα­νω­τι­κής κουλ­τού­ρας στη δια­χεί­ρι­ση των κοι­νω­νι­κών επιχειρήσεων.

Βρεί­τε μας και στη σελί­δα μας στο Facebook:

Η Κοι­νω­νι­κή Οικο­νο­μία σήμερα