Σεπτέμβριος 1827: Η Ναυμαχία της Αγκάλης (Ιτέας)

Το Φθι­νό­πω­ρο του 1827 η Ελλη­νι­κή Επα­νά­στα­ση βάδι­ζε προς εκφυ­λι­σμό. Ο Ιμπρα­ήμ κυριαρ­χού­σε σε ολό­κλη­ρη την Πελο­πόν­νη­σο, ενώ ο τουρ­κι­κός στρα­τός υπό τον Κιου­τα­χή είχε σχε­δόν εξα­λεί­ψει κάθε επα­να­στα­τι­κή εστία στη Ρού­με­λη και μόνο περιο­ρι­σμέ­νες θέσεις των Ελλή­νων παρέ­με­ναν αλώ­βη­τες. Μονα­δι­κοί οπλαρ­χη­γοί που είχαν συνε­χί­σει τους προη­γού­με­νους μήνες με απο­τε­λε­σμα­τι­κό­τη­τα τον Αγώ­να ήσαν ο Θεό­δω­ρος Κολο­κο­τρώ­νης στο Μοριά κι ο Γεώρ­γιος Καραϊ­σκά­κης στην Ανα­το­λι­κή Στε­ρεά Ελλά­δα. Η κυβέρ­νη­ση της Ύδρας είχε περιέλ­θει σε αδιέ­ξο­δο και ανα­ζη­τού­σε ενα­γω­νί­ως τρό­πους να κρα­τή­σει ζωντα­νή την ελλη­νι­κή προ­σπά­θεια για την απο­τί­να­ξη του τουρ­κι­κού ζυγού. Στην υπη­ρε­σία της είχαν διο­ρι­σθεί οι άγγλοι αξιω­μα­τι­κοί Ρίτσαρντ Τσωρτς και Λόρ­δος Κόχραν που είχαν ανα­λά­βει την ηγε­σία στρα­τού και στό­λου, αντίστοιχα.…

περισ­σό­τε­ρες πλη­ρο­φο­ρί­ες εδώ

- Δια­φή­μι­ση -

- Δια­φή­μι­ση -

- Δια­φή­μι­ση -