Σουφλί — Η «Πόλη του Μεταξιού»

Η «Πόλη του Μετα­ξιού», το Σου­φλί, απέ­χει 65 χιλιό­με­τρα από την Αλε­ξαν­δρού­πο­λη. Το κέντρο της πόλης βρί­σκε­ται σε από­στα­ση 500 μέτρων από τον ποτα­μό Έβρο. Η κωμό­πο­λη αυτή δια­τη­ρεί πολ­λά στοι­χεία από την περί­ο­δο της ακμής της, τον 19^ου αιώ­να. Με μια βόλ­τα στα στε­νά δρο­μά­κια θα ανα­κα­λύ­ψε­τε αρχι­τε­κτο­νι­κά αρι­στουρ­γή­μα­τα μιας άλλης εποχής.

Για το όνο­μα του Σου­φλί­ου λέγο­νται τα εξής:

α) κατά τη παρά­δο­ση, στην περιο­χή μόνα­σε ένας σοφός ασκη­τής. Στα επί­ση­μα έγγρα­φα του 1667 η πόλη ανα­φέ­ρε­ται ως Σοφου­λού, (Σοφού = ασκη­τής και Σοφου­λού = ασκητήριο).

β) πολ­λές ομά­δες Σου­λιω­τών, φοβού­με­νοι την υπο­δού­λω­ση στους Τούρ­κους, εγκα­τέ­λει­ψαν τη γη των προ­γό­νων τους και εγκα­τα­στά­θη­καν στη Θρά­κη. Μια από αυτές τις ομά­δες δημιουρ­γεί εδώ ένα άλλο Σού­λι, και κρα­τά­ει το όνο­μα αλλά­ζο­ντας απλά τον τόνο και προ­σθέ­το­ντας ανά­με­σα στις δύο συλ­λα­βές το σύμ­φω­νο Φ.

Ιστο­ρία Σουφλίου

Αρχαιο­λο­γι­κά ευρή­μα­τα πιστο­ποιούν ότι η περιο­χή κατοι­κεί­το κατά την διάρ­κεια της Ελλη­νι­στι­κής περιό­δου. Στην Τουρ­κο­κρα­τία το Σου­φλί ήταν κεφα­λο­χώ­ρι απαλ­λαγ­μέ­νο από τους φόρους της Οθω­μα­νι­κής τότε αυτο­κρα­το­ρί­ας. Η άνθι­ση του άρχι­σε τον 19ο αιώ­να και απο­τε­λού­σε ένα σημα­ντι­κό εμπο­ρι­κό κέντρο. Η δημιουρ­γία του σιδη­ρο­δρο­μι­κού σταθ­μού το 1872 συνέ­βα­λε σημα­ντι­κά στην οικο­νο­μι­κή του ανά­πτυ­ξη. Ο πλη­θυ­σμός του αυξα­νό­ταν εντυ­πω­σια­κά και ενώ το 1877 είχε γύρω στους 4.680 κατοί­κους, το 1908 ανέ­βη­κε στους 12.000–13.000.

Πριν από τα μέσα του 19ου αιώ­να οι δύο εκκλη­σί­ες του Αγί­ου Γεωρ­γί­ου και του Αγί­ου Αθα­να­σί­ου στο Σου­φλί είχαν ήδη χτι­στεί και απο­τε­λού­σαν τα στο­λί­δια της πόλης. Γύρω στο 1860 δημιουρ­γή­θη­κε το Δημο­τι­κό Σχο­λείο και το 1880–82 το Δημο­τι­κό Σχο­λείο θηλέων.

Το Σου­φλί γίνε­ται γνω­στό κυρί­ως για το μετά­ξι. Δημιουρ­γού­νται διά­φο­ρα εργο­στά­σια, μετα­ξύ των οποί­ων και το Μετα­ξουρ­γείο Τζί­βρε αλλά και το Κου­κου­λό­σπι­το Καλέση.

Μετά την Συν­θή­κη της Λωζά­νης, το 1923, το Σου­φλί με την ανα­κα­τα­νο­μή της γης έχα­σε μια σημα­ντι­κή έκτα­ση 70.000 στρεμ­μά­των που ήταν γεμά­τη από μου­ριές, την μόνη τρο­φή του μετα­ξο­σκώ­λη­κα. Η ανα­κά­λυ­ψη της τεχνη­τής μετα­ξω­τής ίνας, έδω­σε το τελειω­τι­κό χτύ­πη­μα στη σηρο­τρο­φία: το 1993, η παρα­γω­γή κου­κου­λιών ανερ­χό­ταν σε 5.000 κιλά από 800.000 κιλά που ήταν το 1908.

Στα μου­σεία που λει­τουρ­γούν στο Σου­φλί μπο­ρεί ο επι­σκέ­πτης να δει την ιστο­ρία της πόλης και του μεταξιού.

Γύρω από την πλα­τεία του Σου­φλί­ου, βρί­σκο­νται  τα κατα­στή­μα­τα του μετα­ξιού. Επί­σης στην αγο­ρά μπο­ρεί­τε να αγο­ρά­σε­τε πεντα­νό­στι­μα εδέ­σμα­τα (ανα­ζη­τή­στε στα κρε­ο­πω­λεία τον «καβουρ­μά» και στα εστια­τό­ρια την «μπά­μπω»), καθώς και εξαι­ρε­τι­κό τσί­που­ρο και κρασί.

Περισ­σό­τε­ρες λεπτο­μέ­ρειες Εδώ

- Δια­φή­μι­ση -

- Δια­φή­μι­ση -

- Δια­φή­μι­ση -