Πατσάς: Η σούπα των ξενύχτηδων

Πριν από αιώ­νες, οι Τούρ­κοι νομά­δες είχαν δύο βασι­κά συστα­τι­κά για τα πιά­τα τους: το κρέ­ας και το γάλα. Καθώς ταξί­δευαν μέσα από τις στέ­πες και δεν είχαν κανέ­να μέσο απο­θή­κευ­σης της τρο­φής τους, χρη­σι­μο­ποι­ή­θη­κε κάθε μέρος ενός σφαγ­μέ­νου ζώου, συμπε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νου του στο­μά­χου. Ο πατσάς είναι γνω­στό ότι είναι πολύ νόστι­μος και στην παρα­σκευή του, οι νομά­δες έμα­θαν επί­σης πώς να κάνουν γιαούρτι.
Ο πατσάς ήταν στο απο­κο­ρύ­φω­μα της δημο­τι­κό­τη­τάς του κατά τη διάρ­κεια της βασι­λεί­ας του Οθω­μα­νού Σουλ­τά­νου Σου­λεϊ­μάν του Μεγα­λο­πρε­πούς (1494–1566). Τα κατα­στή­μα­τα και τα εστια­τό­ρια εκεί­νη την επο­χή ειδι­κεύ­τη­καν σε μερι­κά συγκε­κρι­μέ­να πιά­τα, όπως το “işkembeci”, ή πατσάς, έγι­ναν κοι­νά. Ακό­μα και τότε, τα εστια­τό­ρια σού­πας θα παρα­μεί­νουν ανοι­χτά αργά τη νύχτα, επι­τρέ­πο­ντας στους βαρείς πότες της Κων­στα­ντι­νού­πο­λης να αρπά­ξουν ένα μπολ και να απο­τρέ­ψουν ένα άσχη­μο χανγκόβερ.…

περισ­σό­τε­ρες πλη­ρο­φο­ρί­ες εδώ

- Δια­φή­μι­ση -

- Δια­φή­μι­ση -

- Δια­φή­μι­ση -